Ünal Elbeyli

Meşguliyetlerimizden azat olduğumuz zamanları “boş vakitlerimiz” olarak adlandırmamız bana her zaman tuhaf gelmiştir. İşyerindeki çalışmaya, ev işlerine, alışverişe, çocuklarımıza, yemeğe, uykuya ve hep bir eylemle özdeşleşen olgulara ayırdığımız zamanın haricinde yalnız kendimize ait olduğunu ifade ettiğimiz zaman dilimlerine bu adı veririz.

Yönetici koçluğu, bir kuruluşun yönetim kademesinde bulunan bireylerin sergilemeleri gereken iş performanslarını iyileştirmek adına onlara şu becerileri kazandırır .

Yönetim kadrosunda yer alan liderlerin hangi niteliklerini geliştirmeleri gerektiğini biliyor olmaları, değişim yönünde adım atmaları için tek başına yeterli olmayabiliyor. Ünal Elbeyli

Ne oluyor da düşüncelerimiz duygularımızın kontrolü altına giriyor, mantıksal zekâmız felç olmuşçasına işlevlerini geçici de olsa yitiriyor ve bir an için ne yaptığımızı hatırlayamaz veya ne yapacağımızı bilemez hâle geliyoruz. Ünal Elbeyli

Bilgi ve deneyim, kişinin işini ve çalıştığı sektörü değiştirse bile zaman içerisinde yeniden öğrenebileceği ve edinebileceği ögelerdir. Duygusal zekâ, etkin iletişim ve liderlik ise bireyin ancak kendi üzerinde çalışarak ulaşabileceği özelliklerdir. Ünal Elbeyli

Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık uzmanı bir arkadaşımla yaptığımız sohbetlerimizden birinde konu duygulardan açıldı. Kendisi, insan davranışlarını şekillendiren ve yönlendiren beş temel duygu...

Yazılarımın çoğunda ‘insanın kendisini yeniden inşa etmesinden’ bahsederken aslında neyi kastettiğimi daha açık bir dille ifade etmemin lüzumunu hisseder oldum.

Üzerinde en çok fikir yürütülen konulardan biri kişinin liderlik niteliklerinin doğuştan mı geldiği; yoksa sonradan mı kazanıldığıdır. Bu soruya cevap verebilmek için...

Birkaç yıl önce, çalıştığım şirkette görev yapmış, ardından başka bir firmada müdür olarak işe başlamış bir arkadaşımla karşılaşmıştım. Yeni görevinin hayırlı olmasını...

Teması yönetim bilimleri olan yazılarda “Yönetici işi doğru yapar; lider ise doğru işi yapar” ifadesine veya buna benzer söylemlere rast geldiğimi hatırlarım....